بررسی پراکندگی سلول های ایمنی در بافت رحم و طحال موش های باردار نژاد nmri

زمینه و هدف : حاملگی به عنوان یک پدیده ایمونولوژیک دارای خصوصیات منحصر به فردی است که میان کنش بین سلول های ایمنی مادر و جنین نه تنها موجب آسیب به جنین نمی شود بلکه لازمه رشد و تکامل جنین است. از آنجا که عملکرد سلول های ایمنی رحم در موفقیت بارداری از اهمیت بسزایی برخوردار است و بسیاری از سقط های خود به خودی با نقایص ایمونولوژیک ارتباط دارد. شناختن سلول های ایمنی، پراکندگی این سلول ها در بافت رحم و مکانیسم های ایمنی دخیل در ایجاد تحمل طبیعی به یک آلوگراف (جنین) ضروری به نظر می رسد.   روش کار : این مطالعه یک مطالعه توصیفی-تحلیلی می باشد. در این مطالعه پراکندگی سلول های مختلف ایمنی در دو بافت طحال و رحم در موش های باردار نژاد nmri با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال، آنزیم hrp ، آنزیم آلکالین فسفاتاز و نهایتاً ظهور رنگ در سلول های دارای مارکرهای موردنظر در قالب رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی بررسی شد. . از آزمون غیر پارامتریک wilcoxon برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است.   یافته ها: یافته های حاصل از رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی های مختلف نشان داد که بین دو بافت طحال و رحم از نظر جمعیت سلول های cd11c+ ، cd11b+ ، cd86+ و+ mhc-ii تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین پراکندگی سلول های ایمنی در نواحی مختلف بافت طحال و رحم متفاوت است.   نتیجه گیری : الگوی پراکندگی متفاوت سلول های ایمنی در بافت رحم نسبت به بافت طحال بیانگر اهمیت و نقش ایمنی مخاطی رحم در حفظ جنین و پیشبرد حاملگی موفق می باشد. همچنین حضور سلول های ایمنی در نواحی مشخص باعث ممانعت از پاسخ های مخرب سیستم ایمنی بر ضد جنین می گردد.